
Μην το παίρνεις κατάκαρδα, παλικάρι μου. Θέατρο θα παίξουμε, όλοι οι ρόλοι καλοί είναι. Απλώς ο δικός μου είναι καλύτερος.
Να, αυτόν το ρόλο θέλω. Αυτόν εδώ.
Θα ’χω τραγούδι, δε θα ’χω; Κοίτα τον φάτσα μην και πάρω τραγούδι. Δεν έχω φωνή εγώ; Επειδή δεν το δείχνω;
Τώρα αυτό που μου έδωσε καλό είναι;
Κοίτα τον σπασίκλα, κρατάει και σημειώσεις να δείξει χαρακτήρα. Αμ η άλλη; Μαλλιοτραβιέται μόλις άκουσε πως το έργο είναι σοβαρό. Σοβαρό είπαμε κοπέλα μου, όχι η Ιφιγένεια εν Ευόσμω. Άν μοιραστούν έτσι οι ρόλοι εγώ σηκώνομαι και φεύγω.
Να μην ξεχάσω αύριο να περάσω από το super market, να μην ξεχάσω αύριο να περάσω από το super market, να μην ξεχάσω αύριο να περάσω από το super market...
Κοίτα η μουλωχτή χαμόγελο επιτυχίας. Σιγά το ρόλο. Άμα δεν το ’χεις καλή μου, τι να σου κάνει κι ο ρόλος; Και μη με κοιτάς εμένα στραβά. Αμ’ ο άλλος; Μεσ’ στην καλή χαρά.
Τα τραγούδια, λέει, θα τα πουν οι ηθοποιοί. Ε ρε γλέντια, πάλι. Άσε να βάλουμε μια ορχήστρα ρε κοπέλα μου, με τους τραγουδιστές της, με τις τραγουδίστριές της, τι τους θέλεις τους ηθοποιούς;






Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου