Το Φεβρουάριο είχε δοθεί και η δεύτερη δόση των παραστάσεων του προηγούμενου έργου, των ίδιων συντελεστών «Ο Σταύρακας ηγάπησεν». Το κλίμα ήταν πολύ καλό. Όλοι ήθελαν και κάτι ακόμα σαν συνέχεια. Υπήρχαν άτομα που εκδήλωσαν ενδιαφέρον να συμμετέχουν στο επόμενο εγχείρημα. Με χαρά κι ενθουσιασμό ο γνωστός συγγραφέας έγραψε, ο γνωστός μαέστρος συνέθεσε και περίμεναν με αγωνία τις εντυπώσεις των φίλων.
Δεν ήταν εκείνες που περίμεναν. Το έργο έμεινε για έξι χρόνια στο συρτάρι. Η αλήθεια είναι πως δεν έμεινε ακριβώς στο συρτάρι. Έκανε δύο ταξίδια μέσα σ’ έναν φάκελο. Συμμετείχε στο διαγωνισμό για νέους συγγραφείς του Υπουργείου Πολιτισμού (το 2002) και στον διαγωνισμό του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος για τον εορτασμό των σαράντα χρόνων του την επόμενη χρονιά. Τίποτε δεν έγινε.
Η τύχη του έργου, μάλλον κρίθηκε. Θα έμενε στο συρτάρι. Αφού, κάπου στα μέσα του 2007 ο συγγραφέας άρχισε να φλερτάρει με την ιδέα του μυθιστορήματος, μπας κι έφταιγε η φόρμα. Κάτι δεν του πήγαινε καλά. Είχε κι άλλα γραπτά για τα οποία ο αρχικός ενθουσιασμός του μετατράπηκε με τη βοήθεια του πανδαμάτορα χρόνου σε απόρριψη. Δεν συνέβαινε όμως το ίδιο και μ’ αυτό το κείμενο. Ο δε μαέστρος είχε κάνει πράγματι καλή δουλειά.
Πριν από έξι χρόνια... Οι φωτογραφίες είναι από εκείνη τη βραδιά, πάλι στο Πρακτέον το Ωδείο του μαέστρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου