Είμαστε πια σκηνίτες!

- Ξεκινάμε, λέμε!
Την προσοχή σας, παρακαλώ!

-Πιο πειστικά αγόρι μου.
Πρέπει να σε πάρουν στα σοβαρά, δεν παίζουμε εδώ, δουλειά κάνουμε.
-Δεν το είπα καλά, ε;
-Θα σε κοιτούσα έτσι αν το 'λεγες καλά;

-Κάτι είπε ο Άρης, αλλά προλαβαίνω ένα τηλεφώνημα.
-Άλλος στη ντουτούκα,
άλλος τηλεφωνάει,
άλλος τραβάει φωτογραφίες.
Γίνεται κάτι και δεν το καταλαβαίνω;

-Μην γελάς καλέ, αρχίζουμε είπε, δεν άκουσες;

-Μην στεναχωριέσαι. Το 'χω.

- Σιγά μην το 'χει!

-Δύσκολα τα βλέπω τα πράγματα.
-Κι εγώ.

-Αμ εγώ;

-Δεν σου είπα το έχω;
Κοίτα τους πως υπογράφουν;
Λες και συμπληρώνουν λόττο σε τζακ ποτ.

-Εμείς θα υπογράψουμε;
-Γιατί όχι; Ψυχή θα δώσουμε;
Μια τζίφρα είναι. Μονογραφή θα βάλω.
-Κι εγώ.

-Εύκολο ήταν.
Νιώθω μια ανακούφιση τώρα, μια σιγουριά ρε παιδί μου.

-Κι όμως το είχε! Τώρα πια είμαστε όλοι σκηνίτες.
Σκηνίτες, δυτικά.

ΥΓ
Μετά το γεύμα εργασίας, σειρά είχε το ποτό εργασίας. Οι πρώτες 16 υπογραφές μπήκαν στο ιδιωτικό συμφωνικό σύστασης της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας "Σκηνή, δυτικά".
Όλα προχωράνε καλά!